"Είμαι ένα άσπρο, άσπρο παλικάρι": Πομακικό τραγούδι από την ευρύτερη περιοχή της Ροδόπης. Τραγουδάει το 9μελές γυναικείο συγκρότημα από το χωριό Μπούκοβο της περιοχής Μαντάν του Σμόλιαν, στην ιδρυτική εκδήλωση του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων, στις 23.05.09, στην Κομοτηνή.
Ομιλία του Ιμάμ Αχμέτ στην ιδρυτική εκδήλωση του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων, στις 23.05.09, στην Κομοτηνή. Ο κ. Ιμάμ αναφέρεται στην πομακική εφημερίδα Ζαγάλισα, στους Πομάκους, στα κουράν κουρσού - δήθεν μαθήματα Κορανίου - όπου πληρωμένοι εξτρεμιστές διδάσκουν τον τουρκικό εθνικισμό. Επίσης, δηλώνει συγκινημένος από την ομιλία της Μολλά Νουρσέλ.
Από ιδρύσεώς της η τουρκική κρατική τηλεόραση και πολύ αργότερα τα ιδιωτικά κανάλια, ακολουθώντας οδηγίες του τουρκικού ΥΠΕΞ και εθνικιστικών κύκλων, προέβαλαν την Ελληνική Θράκη ως μία αλύτρωτη πατρίδα του τουρκικού έθνους. Μάλιστα, πριν από λίγα χρόνια, στο ΤRΤ 1, στα δελτία πρόγνωσης καιρού, η Κομοτηνή και η Ξάνθη αναφερόταν μεταξύ των πόλεων της Τουρκίας. Όταν συνέχιζαν με πόλεις του εξωτερικού, τότε μόνο στο χάρτη της Ελλάδας εμφανιζόταν η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα…
Τα τελευταία χρόνια, η ένταση και η έκταση της προπαγάνδας έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής, ακολουθώντας αναλογικά την κλιμακούμενη, πολιτική, οικονομική, πολιτισμική και εθνική διείσδυση της Τουρκίας στην Ελληνική Θράκη.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις, οι οποίες διεγείρουν ακόμα και εκείνες τις αποβλακωμένες και εθισμένες από το Μιθριδατισμό συνειδήσεις.
Πομάκοι μιλάνε για το "Μόμτσκι Κάμεν", το Πομακικό Ζάλογγο. Τον καιρό της Οθωμανικής κατάκτησης πολλές Πομακοπούλες προτίμησαν να πέσουν στο γκρεμό παρά να τις πιάσουν οι Οθωμανοί και να τις ατιμάσουν. Οι "Βράχοι των Κοριτσιών" υπάρχουν σε όλη την ορεινή ελληνική και βουλγαρική Ροδόπη.
Πομάκοι του ν. Ξάνθης μιλάνε για την γλώσσα των χωριών τους, τα Πομακικά. Οι Πομάκοι δεν ήξεραν τουρκικά, αυτά επιβλήθηκαν με το ζόρι πολύ μετά το 1944. Από το ντοκιμαντέρ "Πολύ μιλάς, πολύ κλαις" του Δημήτρη Κιτσικούδη (2007).
