Ανθρώπινα Δικαιώματα

      Στην Κομοτηνή, γεννήθηκε το Πομάκικο κίνημα. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Πομάκων ιδρύθηκε Πολιτιστικός Σύλλογος (το Κέντρο Πομακικών Ερευνών), η εφημερίδα Ζαγάλισα και αργότερα ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων. Η φλόγα που άναψε στην Κομοτηνή στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μεταδόθηκε γρήγορα και στους Πομάκους της Βουλγαρίας, οι οποίοι μόλις είχαν βγει από τον κομμουνιστικό κόσμο και πολύ αργότερα στην Τουρκία, μεταξύ των Πομάκων που εγκαταστάθηκαν εκεί, κατά κύματα, από τα τέλη του 19ου αιώνα. Είμαστε περήφανοι για ό,τι πετύχαμε διότι η αφύπνιση των Πομάκων της Κομοτηνής και σταδιακά όλης της Θράκης, συνέβαλε με πολλούς αδιόρατους, αλλά και εμφανείς τρόπους στην σταθερότητα της ελληνικής Θράκης. Υπήρξαμε η πηγή έμπνευσης και δώσαμε ελπίδα σε μια πολιτισμική ομάδα την οποία φαινόταν ότι είχε σχεδόν καταβροχθίσει ο τουρκικός επεκτατισμός και η τουρκική προπαγάνδα με κύριο όπλο την κοινή θρησκεία το Ισλάμ, αλλά και την ασύλληπτη παραχάραξη και τον ενταφιασμό της ιστορίας μας.

      Ο αγώνας ήταν εξαιρετικά δύσκολος και με πολλά πισωγυρίσματα και έτυχε ποικιλόμορφης υποδοχής από διαφορετικές πολιτικές, κράτη και ιδεολογίες.  

     Μια ακόμη τεράστια επιτυχία είχε το Πομακικό Κίνημα, καθώς ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων από τον Απρίλιο του 2019, αποτελεί πλέον επίσημο μέλος της ΦΟΥΕΝ (FUEN)! Πρόκειται για επιτυχία μοναδικής βαρύτητας, καθώς η ΦΟΥΕΝ αποτελεί ομπρέλα για ένα σημαντικό μέρος  των μειονοτικών ομάδων της Ευρώπης (περιλαμβάνει 104 μέλη) και με τον τρόπο αυτό μπορούν οι Ευρωπαίοι να πληροφορηθούν για την ύπαρξη των Πομάκων και να περιοριστεί ακόμη περισσότερο η προπαγάνδα σε ευρωπαϊκό επίπεδο περί «μίας και μοναδικής τουρκικής μειονότητας» στην ελληνική Θράκη.

     Ούτως ή άλλως μέχρι και το 2015 οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών μειονοτήτων που συμμετείχαν στη ΦΟΥΕΝ είχαν λανθασμένη πληροφόρηση για το τι συνέβαινε στην ελληνική Θράκη, αφού οι τουρκικοί μειονοτικοί σύλλογοι τους παραπληροφορούσαν σχετικά με την αληθινή κατάσταση στην περιοχή μας. Μάλιστα, το θράσος τους ήταν τέτοιο που την ημέρα των Ελευθερίων στην Κομοτηνή διοργάνωσαν το συνέδριο της ΦΟΥΕΝ για να περάσουν την εθνικιστική τους ατζέντα. Τότε ήταν που οι γενναίοι Πομάκοι, μέλη του Κινήματος μας, παρουσιάστηκαν στο συνέδριο και διέλυσαν με τις παρεμβάσεις τους την τουρκική προπαγάνδα. Οι ήρωες Ιμάμ Αχμέτ, Σερίφ Μουσταφά και Φαρζλή Κεμάλ μπροστά στη μειονοτική αφρόκρεμα, πολιτική, θρησκευτική που στηρίζεται από την Άγκυρα, έδειξαν το ανάστημα τους και πληροφόρησαν τους έκπληκτους Ευρωπαίους για την ύπαρξη των Πομάκων. Μάλιστα, πολλοί εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών μειονοτήτων, ενδιαφέρθηκαν και ζήτησαν περαιτέρω πληροφορίες και εν τέλει δήλωσαν την στήριξη τους σε ενδεχόμενη αίτηση εγγραφής μας στη ΦΟΥΕΝ.

Παρά το γεγονός ότι η Βικιπαίδια θεωρείται μια ανοιχτή εγκυκλοπαίδεια χωρίς περιορισμούς στην πρόσβαση της γνώσης, εντούτοις φαίνεται ότι ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένη δεν διασφαλίζει πάντα αμεροληψία και αντικειμενική γνώση των πραγμάτων. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί ο κάθε ακραίος, ο κάθε ιδεοληπτικός, ο κάθε ημιμαθής να επιβάλλει τις απόψεις του μέσα από τον τρόπο που είναι δομημένη η αρχιτεκτονική της Βικιπαίδια και αν επιδιώξει κάποιος να διορθώσει υστερόβουλες συκοφαντίες και χονδροειδή ψέματα θα πέσει πάνω σε γραφειοκρατικό τοίχο.

Ειδικότερα, όσον αφορά στο θέμα των Πομάκων κάποιος παντελώς άγνωστος και άσχετος με το πομακικό κίνημα έκανε προσβλητικά και υποτιμητικά σχόλια για τον Ιμάμ Αχμέτ και την εφημερίδα μας. Ειδικότερα αναφερόμαστε σε κάποιον παντελώς άγνωστο Γιώργο Γιαννόπουλο…φωτογράφο, που όπως φαίνεται συμμετέχει στην ομάδα λογοκρισίας της Βικιπαίδια.

Ο εν λόγω …φωτογράφος, αφού έβαλε στην άκρη τα φιλμ, τις φωτογραφικές μηχανές και τους φακούς με τους οποίους φωτογραφίζει κουβέρτες, υπνοδωμάτια και άλλου είδους «τέχνη», ασχολήθηκε με την …ιστορία. Με ανεξήγητη εμπάθεια (εκτός αν συμβαίνει παρασκηνιακά κάτι άλλο πιο ύποπτο), που τον υποτιμά ως προσωπικότητα, χρησιμοποιεί ακροδεξιές πηγές και ναζιστικές ανακοινώσεις για να επιτεθεί κατά του Ιμάμ Αχμέτ. Έσβησε επανειλημμένα τις διορθώσεις που ο ίδιος ο Ιμάμ Αχμέτ αποπειράθηκε να κάνει στο άρθρο που αφορά το πρόσωπο του για πράγματα τα οποία είναι συκοφαντικά και επιδέχονται ποινικής μεταχείρισης (έρχεται και αυτή η στιγμή). Αρνήθηκε, ακόμα, στον Ιμάμ Αχμέτ, με τον πιο φασιστικό τρόπο, το δικαίωμα του στον αυτοπροσδιορισμό όταν διέγραψε το «Έλληνας Πομάκος». Αν έγραφε «Τούρκος Πομάκος» ίσως να γινόταν δεκτό!