1821: Η Επανάσταση των Ηρώων Η αθυροστομία στην υπηρεσία του Αγώνα Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και οι... Κοζάκοι!
Αποφασίσαμε το φετινό αφιέρωμα στην επανάσταση του 1821, να είναι λίγο…αθυρόστομο, ελπίζοντας παρόλα αυτά ότι οι νοήμονες αναγνώστες μας δεν θα παρασυρθούν από μικροαστικά ανακλαστικά και την ψευδο-ηθική των υποκριτών, αλλά θα αντιμετωπίσουν την αθυροστομία του μεγάλου ήρωα Γεώργιου Καραϊσκάκη (στον οποίο θα αναφερθούμε) ως έκφραση πνεύματος ελευθερίας και αποτίναξης του οθωμανικού ζυγού, από τον οποίο εμείς οι Πομάκοι δεν έχουμε απελευθερωθεί ακόμα.
Μόνο εάν δούμε τον ποταμό βρισιών που εκστόμιζε ο μεγάλος Ήρωας, μέσα στο πλαίσιο των συνθηκών που βίωνε και της τυραννικής καταπίεσης, θα τον δικαιολογήσουμε και θα τον απολαύσουμε.
Την 1ην Ιουλίου 1823 ο Μαχμούτ πασάς έστειλε στον Γ. Καραϊσκάκη την παρακάτω επιστολή, δίνοντάς του διορία 15 ημερών, για να προσκυνήσει:
«Με αποκαλούν Μαχμούτ πασά Σκόδρα. Είμαι πιστός, τίμιος. Το στράτευμά μου το περισσότερον σύγκειται από Χριστιανούς. Εδιορίσθην από τον Σουλτάνον να ησυχάσω τους λαούς. Δεν θέλω να χύσω αίμα. Μη γένοιτο. Όποιος θέλει να είναι με εμένα, πρέπει να είναι πλησίον μου. Όποιος δεν θέλει ας καρτερεί τον πόλεμό μου. Δέκα πέντε ημέρας σας δίδω καιρόν να σκεφτείτε».
Ο Καραϊσκάκης αφού διάβασε το τελεσίγραφο του πασά του απάντησε αμέσως με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο: