Στο φύλλο 59 αναφερθήκαμε, στα γραπτά του (ακρο)αριστερού Δ. Λιθοξόου, σύμφωνα με τα οποία όλοι οι μουσουλμάνοι στην ελληνική Θράκη είναι …Τούρκοι!
Είδαμε πρόσφατα ανηρτημένη στο διαδίκτυο μια απάντησή του (31.05.12), στην οποία φαίνεται καθαρά η ενόχλησή του από τα γραφόμενά μας.
Ο Λιθοξόου στηριζόμενος στους Τηλεφωνικούς Καταλόγους γράφει ότι τα μουσουλμανικά επίθετα τον οδήγησαν στα συμπεράσματά του. Μουσουλμάνος ίσον Τούρκος. Η ισοπέδωση της πραγματικότητας και της λογικής. Ό,τι λένε και οι Τούρκοι εθνικιστές που διεξάγουν πολιτιστική γενοκτονία εις βάρος των Πομάκων και των Ρωμά στην ελληνική Θράκη. Δηλαδή, διαβάζοντας το ονοματεπώνυμο «Αχμέτ Χουσείν» έβγαλε το συμπέρασμα ότι είναι Τούρκος και όχι Πομάκος;
Λέξη δεν είπε για τα γραπτά του γνωστού Τούρκου αριστερού Μιχρί Μπελί (καπετάν Κεμάλ) ο οποίος έζησε στα βουνά της Ροδόπης και περιέγραψε την πραγματικότητα για την εθνολογική σύσταση της περιοχής: Πομάκοι, Ρωμά, Τούρκοι, Αλεβήτες (στο θρήσκευμα). Τι συμφέρον είχε ο Μιχρί Μπελί να γράψει για Πομάκους; Μήπως ήταν …Έλληνας; Μήπως κατευθυνόταν από το …ελληνικό αστικό κράτος; Μα ακριβώς τα αντίθετα! Ήταν Τούρκος και ως κομμουνιστής πολεμούσε το ελληνικό αστικό κράτος στα βουνά της Ροδόπης, την περίοδο του ελληνικού εμφυλίου. Απλά ο άνθρωπος ως πραγματικός αριστερός και δημοκράτης περιέγραψε την πραγματικότητα.
Για το τέλος αφήνει το καλύτερο ο Λιθοξόου. Γράφει ότι επειδή το άρθρο μας το υπογράφει «Ένας Εθνικά Πομάκος», αυτό δηλώνει πρόθεση των Πομάκων να ... δημιουργήσουν ξεχωριστό κράτος! Κατ΄ αρχάς η υπογραφή σκόπευε να διακωμωδήσει τα περί εθνικά Τούρκων Μουσουλμάνων του Λιθοξόου, αλλά τελικά χωρίς να το περιμένουμε ο Λιθοξόου αντέδρασε με ανακλαστικά και επιχειρήματα που προβάλλει ο τουρκικός ρατσισμός σήμερα. Απόλυτος παραλληλισμός (τυχαίο;). Παλιά το επιχείρημα το χρησιμοποιούσε η αντικομμουνιστική δεξιά για την καταπίεση και τον εκτουρκισμό των Πομάκων, ήταν ο «κίνδυνος εκ Βουλγαρίας». Σήμερα που έχει εκλείψει ο κομμουνισμός, το σύνθημα παραλλάχθηκε και διατυπώνεται όπως το έγραψε ο Λιθοξόου.
Για όσους γνωρίζουν τους Πομάκους, ξέρουν καλά την αγάπη που τρέφουν προς την πατρίδα τους την Ελλάδα. Ίσως αυτό τελικά να χαλάει και τη σούπα των διάφορων αριστερών είτε σταλινικής είτε πιο ροζ απόχρωσης που συνηθίζουν να παίρνουν ένα σύλλογο 30 ατόμων που βρίζει την Ελλάδα και με βάση αυτόν να ανακαλύπτουν μειονότητες. Για έναν πληθυσμό κάποιων δεκάδων χιλιάδων Πομάκων, που έχει δική του ταυτότητα, τσιμουδιά δεν βγαίνει.
τεύχος 61, Ιούνιος - Ιούλιος 2012