Ben Pomakım!

Adım Şerif Mustafa 1968 yılında Eskeçe’de doğdum, okul cağına gelene kadar Evmiron’da oturuyorduk, annem ve babam oradaki tekkenin bakımını yapıyorlardı. Okul çağına geldiğimizde kasabanın içine taşındık.

Σερήφ ΜουσταφάOkula başlayana kadar evde ve dışarda sadece Pomak dilini (ana dilimizi) kullanıyorduk. İlkokula aşamahaledeki miyonotikoda başladım ve bize aslen yabancı olan türk dilini, türk tarihini öğrenmeye başladım, cocuk olduğum için bunun ileride nasıl bir sonuç getireceğini anlayamazdım ne yazik ki bizim büyüklerimiz de bu oynanan oyunu kestirememisti. 6 senelik bir ilk okul süreci Pomak dilini beynimizden silmey eyeterli oldu ve hattak endimizi türklüğe daha yakın hissetmemizi sağladı, kendi aramızda dahi türkce konuşmaya başlamıştık, türktarihini, kültürünü ögrendik, amaaynı andadakenditarihimizi, dilimizi, kültürümüzü unuttuk. Milletgazetesinin 10 temmuz 2008 tarihinde sayın FeyzullahH. Kaya Beyinyazısında (Yıllarca yasak bölge adı altında yaşayan soydaşlarımızın bir kısmı adeta Yunan-Pomak asimilasyonuna maruz kalarak yaşamak zorunda bırakılıyor) diyey azıyor. Bendeşimdisoruyorum. Acaba ilk okuldan başlayarak biz Pomakları türkleştirmekle kim asimilasyon
uyguluyor;
 
Sayin Feyzullah Bey! Ben Pomak’ım. Benim kendi tarihim, dilim, kültürüm var ben onu öğrenmek istiyorum, çocuklarım da öğrensin istiyorum. Pomaklığın yaşamasını istiyorumPomaklık benim nefesim gibidir. Pomaklık ölürse nefessiz kalırım. Ben politikaci degilim, ben bir yunan vatandaşıyım ve Pomak’ım öyle yaşamak istiyorum cocuklarımızın da öyle yasamasını istiyorum. Pomakları zorla türk, veya osmanlıdan kalma yapmayın. Bizim kokumuz her zaman bu topraklarda oldu ve burada kalmasını istiyorum. Pomaklığımla yaşamak istiyorum. İnsan hakları denildiği zaman sade kendi haklarınıza değil diğerlerinin haklarına da saygı gösterin. Biz Pomakların haklarına da saygı gösterin ve bizleri türkleştirmeyin çocukluk yıllarımdaki gibi Pomakça konuşmak istiyorum. Pomakçayasamak istiyorum. Sizden buna saygı g ö s t e r m e n i z I i s t i y o r u m . G e n ç l e r i m i z i n b e y i n l e r i n i n karıştırmayın.
 
Uzun Yıllar Alamanyada çalıştıktan sonar vatanıma dönmeye karar verdim ve büyük birüzüntüylegörüyorumki, elinizden gelen herşeyi yapıp kardeşi kardeşle, akrabayı akrabayla, arkadaşı arkadaşlakarşı karsı yagetirmeyi becerdiniz. Bu güzel vatanımızda kardeşçe yaşamak varken kavga niye; niyet ne; Kimin icin;
 
Buradan Pomak kardeşlerime seslenmek istiyorum: Dilimize sahip çıkın, adetlerimizi unutmayın, geleneklerimizi sürdürün, gençlerimizin bunları devam ettirmesini sağlayın, atalarımızın bize ögrettiklerini onlara ögretin ki onlar da çocuklarına ögretsin, bunları yapmazsak yok olmaya mahkumuz.
 
Genç kardeşlerim bugün internet aracılığıyla bizim Pomaklar hakkında çok ve yararlı bilgiler alabilirler. Herkese körü körüne inanmasınlar, araştırsınlar, soruştursunlar, bazı karanlık beyinlerin etkisinde kalmasınlar Allaha şükürler olsun demokratik bir devlette yaşıyoruz ve bu
imkanlarımız da var.
 
Buradan bir ricam daha olacak, Pomak olmayanlar Pomaklar hakkında ahkam kesilmesinler. Pomakların ne ve kim olduklarını onlar bize anlatmasın o kişiler gitsinler sadece kendi şahsi meseleleriyle ilgilensinler şimdilik bu kadar.
 
Saygılarımla,
 
Şerif Mustafa.
 
(τεύχος 20, Αύγουστος 2008)

 

Κατηγορία: