Βαθαίνει η τουρκοποίηση της παιδείας. Η ΜΗΤΡΙΚΗ ΜΑΣ ΓΛΩΣΣΑ. Η αδιαφορία της Ελλάδας.

Εμείς οι Πομάκοι της Ελλάδος έχουμε ένα σημαντικό πλεονέκτημα, έναντι των υπολοίπων μουσουλμάνων, την μητρική μας γλώσσα, τα Πομάκικα. Η προσπάθεια των τουρκοποιημένων βουλευτών και πολιτικών μας, μαζί με τα αριστερά κόμματα της ελληνικής βουλής για δίγλωσση παιδεία και εκπαίδευση στα μειονοτικά σχολεία της Ελληνικής Θράκης, δηλαδή στην Α/μια και Β/μια εκπαίδευση (τώρα απαιτούν και στα νηπιαγωγεία), φαίνεται να κερδίζει έδαφος.

Επειδή όμως όλοι οι μουσουλμάνοι πολιτευτές, έχουν λερωμένη την φωλιά τους, διότι τα δικά τους παιδιά (των βουλευτών, δημάρχων, συμβούλων, γιατρών, δικηγόρων) δεν τα στέλνουν στα μειονοτικά σχολεία, αλλά στα Δημόσια, στα χριστιανικά. Ανάγκασαν όμως τον «Αγά» της περιοχής, να τους τραβήξει ένα «σουλτάν μερχαμέτ», ελληνιστί μπερντάκι, εκβιάζοντας και απειλώντας τους ότι θα μείνουν άνεργοι… και ότι όσοι τουρκόφρονες πολιτευόμενοι κάνουν τα γλυκά μάτια στα ελληνικά κόμματα και στους Έλληνες δεν θα επανεκλεγούν, όπως για παράδειγμα καμιά δεκαριά πρώην βουλευτές στα αζήτητα… Όποιος παραφωνήσει δεν θα έχει πρόσκληση στην γιορτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, στις επισκέψεις Τούρκων κυβερνητικών κλπ Όταν ο «Αγάς» (πρόξενος) είδε ότι δεν έχει χαϊρι από το τσούρμο του, πήρε ο ίδιος σβάρνα τα τζαμιά και με το μικρόφωνο στο χέρι από τον ιερό άμβωνα άρχισε να προτρέπει τους θρησκευόμενους μουσουλμάνους να στέλνουν τα παιδιά τους στα μειονοτικά σχολεία και όχι στα Δημόσια, διότι σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύουν να αφομοιωθούν από τους κακούς Έλληνες.

Ξεχνάνε όμως ότι εδώ και ενενήντα χρόνια η παιδεία ήταν δίγλωσση και αν δεν έβαζαν την ποσόστωση εισόδου στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα ούτε ένας μουσουλμάνος θα εισαγόταν μέχρι σήμερα στην ανώτατη παιδεία της Ελλάδος. Από τα μειονοτικά λύκεια ελάχιστοι μαθητές πέτυχαν μέχρι σήμερα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Εισήχθησαν με το σύστημα της ποσόστωσης. Αν δεν υπήρχε το TÜMER ούτε στα τουρκικά πανεπιστήμια θα εισαγόταν.

Ηλίου φαεινότερο ότι δεν έχουν σκοπό να παράσχουν ποιοτική παιδεία αλλά να αφομοιώσουν την μειονότητα, αυτοί που κατάντησαν την Ελληνική μειονότητα της Κων/πολης να μείνει με 2 χιλιάδες άτομα.

Οι ίδιοι ξερίζωσαν τους Πομάκους από τα χωριά τους, οι ελάχιστοι μαθητές που έμειναν στα Πομάκικα σχολεία μεταφέρονται στη Ξάνθη, με λεωφορεία που πληρώνει το ελληνικό δημόσιο για να μαθαίνουν τουρκικά, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του «Αγά» της περιοχής. Δεκάδες μαθητές σε καθημερινή βάση, χειμώνα καλοκαίρι ταλαιπωρούνται μόνο και μόνο επειδή το ζητάει ο πρόξενος της Κομοτηνής. Φέτος τρίβει τα χέρια του από χαρά και δεν παύει να το δηλώνει σε κάθε εκδήλωση γιατί ικανοποιήθηκε η επιθυμία του και διπλασιάστηκαν οι μαθητές στα μειονοτικά σχολεία.

Τα τελευταία τραγελαφικά γεγονότα στα νοσοκομεία, στα πάνελ για την μειονότητα, για την Μ/τική εκπαίδευση και το Π.Ε.Μ., προκηρύξεις στην Τουρκική γλώσσα έχουν στόχο όχι την ενημέρωση και την αναβάθμιση των υπηρεσιών,

αλλά να καθιερωθεί και η Τουρκική ως επίσημη γλώσσα στην περιοχή και να γίνουμε Θρακιστάν.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων και η εφημερίδα Ζαγάλισα πρωτοστατούν στον αγώνα των Πομάκων για την διάσωση της μητρικής τους γλώσσας, για μια καλύτερη παιδεία και εκπαίδευση.

Εδώ και 90 χρόνια δεν μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά μας την πομακική, όπως την μάθαμε εμείς από τη μάνα μας και τους δασκάλους μας στα σχολεία. Η μητρική μας γλώσσα για μας τους Πομάκους είναι προτέρημα και όχι μειονέκτημα όπως ισχυρίζονται οι εχθροί μας. Εξηγώ αμέσως γιατί είναι προτέρημα και με κανένα τρόπο δεν πρέπει να την ξεχάσουμε τα πομακικά. Η πομακική ανήκει στην οικογένεια των σλαβικών γλωσσών, που ομιλούνται σχεδόν σε όλα τα βαλκανικά κράτη, ομιλούνται στο μεγαλύτερο γεωγραφικό χώρο του κόσμου από τα νησιά Σαχαλίνες και το Βλαδιβοστόκ της Σιβηρίας μέχρι και την Πολωνία. Οι λέξεις βόδα=νερό, χλιάπ=ψωμί, ράκα=χέρι, γλάβα=κεφάλι, ότσι=μάτια, σλόντσε=ήλιος, ντέν=μέρα, γοδίνα=χρόνος, μέσατς=μήνας, κάμεν=πέτρα, πάτ=δρόμος, γκόρα=δάσος και χίλιες πεντακόσιες [1500] ακόμη λέξεις έχουν την ίδια έννοια και χρησιμοποιούνται σε όλο τον παραπάνω γεωγραφικό χώρο.

Με ένα διαβατήριο στην τσέπη μπορεί κανείς να ταξιδέψει και να εργασθεί ή να εμπορευθεί σε όλες τις παραπάνω χώρες χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα συνεννόησης. Προπαντός, η γειτονική μας Βουλγαρία προσφέρει δυνατότητες, για επενδύσεις στο εμπόριο και την παραγωγή έχοντας ως κύριο όπλο τη μητρική μας γλώσσα τα πομάκικα.

Είμαστε αρχαίο θρακικό φύλο, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Οι Τούρκοι μας υποδουλώσανε για 500 χρόνια και ακόμα τους φιλάμε τα χέρια. Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο πληρώνουν για να μάθουν μία ξένη γλώσσα και εμείς προσπαθούμε να τη ξεχάσουμε.

Εκείνο που με θλίβει όμως είναι ότι, η πατρίδα μου η Ελλάδα, εμμέσως πλην σαφώς ευλογεί τις προσπάθειες της Τουρκίας.

Άρθρο του Ιμάμ Αχμέτ

Τεύχος 70, Δεκέμβριος 2013 - Ιανουάριος 2014

Κατηγορία: