Η ΟΥΝΕΣΚΟ έχει καθιερώσει την 21η Φεβρουαρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας, για την διάσωση των ολιγότερο ομιλουμένων γλωσσών. Αιτία της καθιέρωσής της είναι η μεγάλη σφαγή που συνέβη στις 21 Φεβρουαρίου 1952 εις βάρος των φοιτητών του πανεπιστημίου της Ντάκα, του τότε ανατ. Πακιστάν, που διαμαρτύρονταν για την επιβολή της επίσημης γλώσσας Ούρντου, του δυτ. Πακιστάν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΥΝΕΣΚΟ, από τις έξι (6) χιλιάδες γλώσσες που ομιλούνται σήμερα στον κόσμο, οι 200 χάθηκαν τις τελευταίες τρεις γενιές και κινδυνεύουν άλλες 2.300 να χαθούν μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα. Από τα ίδια τα στοιχεία της ΟΥΝΕΣΚΟ διαβάζουμε ότι στην Ελλάδα κινδυνεύουν εννιά (9) μητρικές γλώσσες και στην Τουρκία είκοσιδύο (22). Συγκεκριμένα, οι γλώσσες που χάθηκαν στην Τουρκία ήταν τα ubuhça, ο τελευταίος που την ομιλούσε ήταν ο Tevfik Esenç που απεβίωσε το 1992, τα Mlahso ο τελευταίος που την ομιλούσε ήταν ο İbrahim Hanna που απεβίωσε το 1995 και τα molokanca. Στην Ελλάδα χάθηκαν τα πομάκικα της Δράμας και των Σερρών. Μεταξύ των μητρικών γλωσσών που κινδυνεύουν να χαθούν και στις δύο χώρες, είναι τα ΠΟΜΑΚΙΚΑ και οι δύο χώρες κάνουν τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να χαθούν, ενώ οφείλουν να λάβουν μέτρα για την διάσωσή τους. Το πρώτο βήμα θα ήταν η διδασκαλία στην μητρική γλώσσα τουλάχιστον στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Να σημειώσουμε, ότι η μητρική γλώσσα κάθε ανθρώπου είναι το «είναι» του, η υπόστασή του, η ταυτότητά του, η ύπαρξή του! Ο διωγμός και οι απαγορεύσεις μιας μητρικής γλώσσας, πέραν του ότι είναι παραβίαση ενός στοιχειώδους ανθρωπίνου δικαιώματος, είναι στείρωση και ευνουχισμός των ανθρώπων που την ομιλούν, είναι γενοκτονία, είναι καταστροφή και εξαφάνιση πολιτισμού χιλιάδων ετών.
Η παρεμπόδιση και η απαγόρευση καταντάει «κωφάλαλους» τους ανθρώπους. Τέτοια φαινόμενα κατά τον 20ον αιώνα παρατηρήθηκαν σε πολλά μέρη του κόσμου. Χαρακτηριστικοί εγκληματίες όμως ήσαν ο δικτάτορας Φράνκο της Ισπανίας με τις απαγορεύσεις στους Καταλανούς και ο άλλος δικτάτορας, ο Μουσταφά Κεμάλ με τις απαγορεύσεις στους Κούρδους, Έλληνες, Τσερκέζους κτλ, αλλά και στους ίδιους τους Τούρκους που τους απαγόρευσε την Οθωμανική γλώσσα και γραφή. Εδώ δεν μιλάμε για γλώσσες ιθαγενών πληθυσμών χωρίς γραπτή παράδοση, όπως τα πομάκικα, αλλά για μητρικές γλώσσες που ομιλούνται από εκατομμύρια ανθρώπους και με πολιτισμούς που προϋπήρχαν χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν οι Τούρκοι.
Η βαρβαρότητα των Τούρκων συνεχίζεται και σήμερα όσον αφορά τους Κούρδους, τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και τους Πομάκους της Ελληνικής Θράκης. Υπάρχει μεγαλύτερη γελοιότητα από το να αναγκάζεις έναν Έλληνα χριστιανό της Κωνσταντινούπολης να λέει ότι είναι Τούρκος; Να υποχρεώνεις εξευτελίζοντας τον Έλληνα χριστιανό ορθόδοξο Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης να δηλώνει Τούρκος; Αυτό εάν δεν είναι βαρβαρότητα, εάν δεν είναι ωμή παραβίαση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εάν δεν είναι καταπάτηση θρησκευτικών ελευθεριών, τότε ας μου εξηγήσει κάποιος τι είναι.
Στα καθ’ ημάς, σύμφωνα με την ισλαμική πίστη η μητρική γλώσσα κάθε ανθρώπου αποτελεί Θείο δώρο και είναι ιερό. Ο Αλλάχ στο ιερό Κοράνιο στο κεφάλαιο Έλληνες [ روم ρούμ] στο 22ο εδάφιο, δηλώνει ότι «εποίησε τις μητρικές γλώσσες ως ένδειξη του μεγαλείου του». Παραθέτω παρακάτω, το πρωτότυπο στην αραβική και μετάφραση από τον κορυφαίο άραβα θεολόγο του 20ου αιώνα Σεϊτ Κουτούπ (και της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας [Diyanet]). Στα Ελληνικά και Πομάκικα η μετάφραση είναι δική μου, προκειμένου να το διαβάσουν Έλληνες, Πομάκοι, Τούρκοι και έχει ως εξής:
Η πρωτότυπη αναφορά του ιερού Κορανίου:
وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْعَالِمِينَ
Ελληνική μετάφραση
Ο σχηματισμός των ουρανών και της γης, η ποικιλία των γλωσσών σας και των χρωμάτων σας, είναι μνημείο της δύναμής του για το Σύμπαν.
Πομάκικη μετάφραση (Πομάτσκα πρεβέρκα)
Νεμπάσα ι ζεμέσα τσίχιγιε στέπσαλ (γιαρατίσαλ), ράζλικατισε ιζίτσι νάσι ι ραζλιτσένι ουμπάγκρενι (ρενκ) ινσάν, ζα νάμι κουτρίτου σα σέτατ μπεζ σσουπχέ ίμα μλόγκου ιμπρέτβε ουτ νέγκβινε ντελίλβε.
Τουρκική μετάφραση
O’nun delillerinden biri de, göklerin ve yerin yaratılması, dillerinizin ve renklerinizin ayrı ayrı olmasıdır. Şüphesiz bunda, bilenler için ibretler vardır
Όπως καταλαβαίνουμε από το παραπάνω εδάφιο του Κορανίου, οι διαφορετικές μητρικές γλώσσες είναι έργο του Θεού. Η παρέμβαση και ανάμιξη στο έργο του είναι ασέβεια σε αυτόν και συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί μουσουλμάνος όποιος το παραβιάζει.
Κάθε Πομάκος που αρνείται την γλώσσα του, ασεβεί και προσβάλει το μεγαλείο του δημιουργού Θεού. Είναι αμφισβήτηση της σοφίας του, σαν να του λέει ότι κακώς εποίησε τους Πομάκους και την πομακική γλώσσα.
Το ίδιο άπιστοι είναι και όσοι Τούρκοι προσπαθούν να εξαφανίσουν τα πομάκικα.
Είναι μάταιο να τρέχουν στα τζαμιά και να προσποιούνται τους καλούς μουσουλμάνους. Όσοι πολεμούν την πομακική γλώσσα, προσβάλουν τον ίδιο τον Θεό, και μόνο στον παράδεισο δεν μπορούν να ελπίζουν!
Ιμάμ Αχμέτ
Τεύχος 65, Φεβρουάριος - Μάρτιος 2013