Το περιοδικό Αζινλίκτσα (τεύχος Φεβρουαρίου 2008) σε άρθρο του Χακάν Μουμίν, μαθαίνουμε ότι το 
επάγγελμα του δασκάλου στα ορεινά της Θράκης είναι ιερό, ειδικά όταν αυτός διδάσκει στους Πομάκους την τουρκική γλώσσα. Ειδικότερα ο αρθρογράφος αναδημοσιεύει αποσπάσματα από τις αφηγήσεις ενός Τούρκου δασκάλου, όπως τις μεταφέρει σε κείμενό του ο Τούρκος συγγραφέας Ορχάν Σιρίν. Ο δάσκαλος αυτός λοιπόν έβαλε ως στόχο της ζωής του να διδάξει τα Τουρκικά στους Πομάκους της Ροδόπης στη Βουλγαρική πλευρά των συνόρων, καθώς όπως αφήνει καθαρά να φανεί οι Πομάκοι αγνοούν τα Τουρκικά και τα γνωρίζουν στοιχειωδώς, «τσατ πατ», όπως αναφέρει. Ο ίδιος πουλούσε ταυτόχρονα στους Πομάκους κάρτες με προτομές του Κεμάλ Ατατούρκ, με τουρκικές σημαίες και πολλές άλλες με παρόμοιου …εκπαιδευτικού χαρακτήρα θέματα, τις οποίες προμηθευόταν από την Τουρκία.
Μάλιστα, ο συγγραφέας εκφράζει το θαυμασμό του για το φυσικό κάλλος των Πομακισσών (λυγερές με μακριά ξανθά μαλλιά σαν το άχυρο!), οι οποίες ως απόγονοι των …Κουμάνων, έχουν εξαιρετική εμφάνιση και συστήνει στον δάσκαλο να παντρευτεί μία από αυτές! Πίσω από τέτοιες αθώες κατά τα άλλα κρίσεις δεν μπορούμε παρά να διακρίνουμε τη γενοκτονία και το παιδομάζωμα από τα οποία υπέφεραν και οι Πομάκοι. Οι όμορφες κοπέλες όλων των βαλκανικών λαών άνοιγαν την όρεξη των Οθωμανών κατακτητών, ενώ είναι γνωστό ότι το σουλτανικό χαρέμι ήταν γεμάτο από τέτοιες κοπέλες. Ο γάμος με γυναίκα άλλης φυλής ήταν ταυτόχρονα και θεάρεστο έργο, αφού αυτή υποχρεωνόταν σε εξισλαμισμό ή εάν ήταν αλλόφυλη μουσουλμάνα σε εκτουρκισμό (πολιτισμικό και γλωσσικό).
Ακόμη και σήμερα στη σύγχρονη Τουρκία οι πολλοί γάμοι με χριστιανές (ιδίως από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες και ιδίως από τη Ρωσία) μπορεί από τη μια να αντιμετωπίζονται αρνητικά, από
την άλλη όμως επικροτούνται εθνικά, μια και δημιουργούν νέους μουσουλμάνους. Οι αντιλήψεις αυτές έχουν απευθείας τις ρίζες τους στην οθωμανική αυτοκρατορία.
Ομοίως και στην ευρύτερη Θράκη, η επιμιξία Τούρκων και Πομάκων, συμβάλλει στην αφομοίωση των δεύτερων από τους πρώτους και ως τέτοια είναι επιθυμητή και επιδοτούμενη εθνικά και θρησκευτικά. Έτσι και Τουρκικά μπορούμε να διδάσκουμε στους Πομάκους, αλλά και να παντρευόμαστε με τις γυναίκες της όμορφης αυτής φυλής.
Καημένοι Πομάκοι. Αυτή είναι η μοίρα μας;
(τεύχος 16, Απρίλιος 2008)
